ជាមួយនឹងរបាយការណ៍ថ្មី នៃកងទ័ពកូរ៉េខាងជើង ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនជា POWs (អ្នកទោសសង្គ្រាម) ក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន ដូចដែលប្រធានាធិបតី Zelensky បាននិយាយនោះ ឥឡូវនេះមានភស្តុតាងដែលមិនអាចប្រកែកបាន? កូរ៉េខាងជើង បានចូលរួមក្នុងសង្គ្រាមរុស្ស៊ី ប្រឆាំងអ៊ុយក្រែន។
សេវាចារកម្មជាតិរបស់កូរ៉េខាងត្បូង ផ្តល់ថា កូរ៉េខាងជើង បានពង្រាយទាហានប្រហែល ១២,០០០នាក់ នៅក្នុងតំបន់ Kursk ហើយយ៉ាងហោចណាស់ទាហាន ៣០០នាក់ត្រូវបានសម្លាប់ និង ២,៧០០នាក់បានរងរបួស។ ក្នុងចំណោមពួកគេ មានពីរនាក់ត្រូវបានចាប់ខ្លួនជា POW ដោយរដ្ឋាភិបាលអ៊ុយក្រែន ហើយប្រធានាធិបតី Zelensky បានស្នើថាគាត់ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីផ្លាស់ប្តូរ POWs របស់កូរ៉េខាងជើងដែលចាប់បានជាមួយ POWs អ៊ុយក្រែននៅក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ី។ ហើយប្រសិនបើការដោះដូរកើតឡើង វាទំនងជាថា POWs របស់កូរ៉េខាងជើង នឹងត្រូវត្រឡប់ទៅកូរ៉េខាងជើងវិញ ប៉ុន្តែប្រធានាធិបតី Zelensky បានទុកជម្រើសបើកចំហសម្រាប់ទាហាន មិនឱ្យត្រឡប់ទៅកូរ៉េខាងជើងវិញ ប្រសិនបើ “ទាហានបង្ហាញបំណងចង់នាំសន្តិភាព ឱ្យកាន់តែជិតស្និទ្ធដោយការផ្សព្វផ្សាយការពិត អំពីសង្គ្រាមជាភាសាកូរ៉េ”។ ចំពោះ POWs ពួកគេមិនបានផ្តល់ជំហរច្បាស់លាស់ទេ ប៉ុន្តែនៅក្នុងបទសម្ភាសន៍មួយ ដែលត្រូវបានបង្ហោះដោយប្រធានាធិបតី Zelensky ម្នាក់ក្នុងចំណោម POWs បាននិយាយថាគាត់ចង់ត្រឡប់ទៅកូរ៉េខាងជើងវិញ ខណៈដែលអ្នកផ្សេងទៀត បាននិយាយថាគាត់ចង់ស្នាក់នៅ ក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន ប៉ុន្តែនឹងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ប្រសិនបើមានការតម្រូវឱ្យគាត់ធ្វើដូច្នេះ។
ខណៈពេលដែលអនុសញ្ញាទីក្រុងហ្សឺណែវទីបី ដែលគ្រប់គ្រង POWs កំណត់ថា POWs គួរតែត្រូវបានត្រឡប់ទៅប្រទេសកំណើតរបស់ពួកគេ អង្គការសិទ្ធិមនុស្សជាច្រើន មានការព្រួយបារម្ភអំពីការវិលត្រឡប់របស់ពួកគេ ទៅកាន់ប្រទេសកូរ៉េខាងជើង ចាប់តាំងពី POWs ទាំងនេះអាចប្រឈមនឹងហានិភ័យសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ ប្រសិនបើពួកគេត្រូវបានបញ្ជូនត្រឡប់ទៅកូរ៉េខាងជើងវិញ។ អនុសញ្ញាទីក្រុងហ្សឺណែវទីបីផ្តល់យ៉ាងច្បាស់ថា POWs គួរតែត្រូវបានប្រព្រឹត្តដោយមនុស្សធម៌គ្រប់ពេលវេលា ហេតុដូច្នេះហើយឥឡូវនេះ រដ្ឋាភិបាលអ៊ុយក្រែន កំពុងសហការជាមួយអង្គការសហប្រជាជាតិ និង ICRC និងអង្គការផ្សេងទៀតដើម្បីការពារ POWs ពីអំពើហិង្សា ការអាម៉ាស់មុខ ឬការប្រមាថជាសាធារណៈ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើពួកគេត្រូវបានគេធ្វើមាតុភូមិនិវត្ត ទៅកូរ៉េខាងជើង វាទំនងជាខ្ពស់ដែលពួកគេអាចត្រូវទទួលទោស ចំពោះការមិនគោរពតាមបញ្ជាយោធា។ ជាពិសេស ទាហានកូរ៉េខាងជើង ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួន អាចត្រូវបានចាត់ទុកថាជាជនក្បត់ ចាប់តាំងពីរបាយការណ៍បង្ហាញថា អាជ្ញាធរកូរ៉េខាងជើងបានណែនាំទាហានទាំងនេះ ឱ្យធ្វើអត្តឃាត ឬបំផ្លាញខ្លួនឯង មុនពេលត្រូវបានសត្រូវចាប់ខ្លួន។ ពួកគេក៏អាចនឹងត្រូវទទួលទោស ចំពោះការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបរទេស ដែលអាចឈានដល់ការឃុំខ្លួនតាមអំពើចិត្ត និងសូម្បីតែធ្វើទារុណកម្ម។ ជនភៀសខ្លួនកូរ៉េខាងជើងជាច្រើននាក់ ប្រឈមមុខនឹងផលវិបាកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ នៅពេលដែលពួកគេត្រូវបានធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ ដែលជាមូលហេតុដែលអង្គការសហប្រជាជាតិ កំពុងអំពាវនាវឱ្យរដ្ឋនានាកុំបង្ខំ ឱ្យធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ជនភៀសខ្លួនកូរ៉េខាងជើង ស្របតាមគោលការណ៍មិនបង្វែរខ្លួនក្រោមច្បាប់អន្តរជាតិ។
ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ រដ្ឋាភិបាលកូរ៉េខាងត្បូង មិនបានផ្តល់ជំហរជាផ្លូវការលើបញ្ហានេះទេ ហើយអ្នកនាំពាក្យបានប្រកាសជាជាងថា ការវិលត្រឡប់របស់ POWs កូរ៉េខាងជើង “ទាមទារឱ្យមានការពិនិត្យឡើងវិញនូវច្បាប់អន្តរជាតិ និងបញ្ហាច្បាប់ផ្សេងទៀត និងការពិគ្រោះយោបល់ ជាមួយប្រទេសពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត” ។ ប៉ុន្តែជាបញ្ហារបស់ច្បាប់ POWs កូរ៉េខាងជើងមានសិទ្ធិទៅកូរ៉េខាងត្បូង ដោយផ្អែកលើច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញ របស់កូរ៉េខាងត្បូង ចាប់តាំងពីពលរដ្ឋកូរ៉េខាងជើង ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាពលរដ្ឋកូរ៉េខាងត្បូង ក្រោមរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់កូរ៉េខាងត្បូង។ វាស្ថិតនៅក្រោមមូលដ្ឋានច្បាប់នេះ ដែលជនភៀសខ្លួនកូរ៉េខាងជើង អាចចូលកូរ៉េខាងត្បូងបាន។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បញ្ហាប្រឈមគឺស្ថិតនៅត្រង់ថា កូរ៉េខាងជើង និងរុស្ស៊ីមិនបានទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការ នូវការដាក់ពង្រាយកងទ័ពកូរ៉េខាងជើង ទៅកាន់ប្រទេសរុស្ស៊ីនោះទេ ហើយលទ្ធភាពនៅតែមានថា រុស្ស៊ីនឹងទាមទារ POWs កូរ៉េខាងជើងជាទាហានរបស់ខ្លួន។
ដូច្នេះហើយ ភាពមិនប្រាកដប្រជាជាច្រើននៅតែមាន ប៉ុន្តែវាច្បាស់ណាស់ថា ឆន្ទៈសេរីរបស់ POWs កូរ៉េខាងជើងគួរតែត្រូវបានគោរព។ តាមពិតទៅ វាគឺជាកំឡុងសង្គ្រាមកូរ៉េ នៅពេលដែលឆន្ទៈសេរី ឬ “ការធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ដោយស្ម័គ្រចិត្ត” នៃ POWs កូរ៉េ ត្រូវបានអនុវត្តជាលើកដំបូង។ នៅចុងបញ្ចប់នៃសង្រ្គាម ពួក POWs កុម្មុយនិស្តមួយចំនួនធំមិនចង់ត្រឡប់ទៅកូរ៉េខាងជើង ឬចិនវិញទេ ព្រោះពួកគេខ្លាចថាពួកគេនឹងត្រូវទទួលទណ្ឌកម្ម ឬសម្លាប់ដោយសារការចាប់ខ្លួន ឬសហការជាមួយអង្គការសហប្រជាជាតិ។ ដោយសារតែហានិភ័យបែបនេះ ប្រធានាធិបតី Truman នៅពេលនោះបានទទួលស្គាល់តម្រូវការសម្រាប់ ‘ការធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ដោយស្ម័គ្រចិត្ត’ ដោយអះអាងថាការធ្វើមាតុភូមិនិវត្តន៍ ដោយបង្ខំនឹងគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើម ចំពោះគោលការណ៍សីលធម៌ និងមនុស្សធម៌ជាមូលដ្ឋាន។ គោលការណ៍ដូចគ្នាទាំងនេះ គួរតែត្រូវបានអនុវត្តចំពោះ POWs កូរ៉េខាងជើងនៅអ៊ុយក្រែននាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ដោយពិចារណាពីគ្រោះថ្នាក់ដែលពួកគេនឹងប្រឈមមុខ នៅពេលពួកគេត្រឡប់ទៅប្រទេសកំណើតរបស់ពួកគេ៕
Seunghyun Nam (បណ្ឌិតសភាការទូតជាតិកូរ៉េ)
