តូក្យូ ៖ ចាប់តាំងពីនាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន បានចូលរួមកិច្ចប្រជុំកំពូលណាតូ លើកដំបូងក្នុងឆ្នាំ ២០២២ ប្រទេសជប៉ុនបានបញ្ជូនអ្នកតំណាង កម្រិតខ្ពស់បំផុតរបស់ខ្លួន ទៅចូលរួមព្រឹត្តិការណ៍នេះ អស់រយៈពេល ៣ ឆ្នាំជាប់ៗគ្នា។ ការឈ្លានពានពេញលក្ខណៈរបស់រុស្ស៊ីលើអ៊ុយក្រែនក្នុងខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០២២ គឺជាកត្តាជំរុញដ៏សំខាន់ សម្រាប់ការសម្រេចចិត្តរបស់ទីក្រុងតូក្យូ ក្នុងការចូលរួមនៅឆ្នាំនោះ ហើយកិច្ចប្រជុំកំពូលឆ្នាំ ២០២៥ នៅទីក្រុងឡាអេ នឹងជាការបង្ហាញខ្លួនជាលើកទីបួនជាប់ៗគ្នាដោយមេដឹកនាំជប៉ុន ។
នាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន Shigeru Ishiba ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងជួបជាមួយដៃគូណាតូ ដែលមានគំនិតដូចគ្នា ដើម្បីបង្កើនកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ចំពេលមានបញ្ហាប្រឈមផ្នែកសន្តិសុខ ដែលភ្ជាប់គ្នារវាង Euro-Atlantic និង Indo-Pacific ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការចូលរួមរបស់លោក ត្រូវបានលុបចោលភ្លាមៗ ដោយមានរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសលោក Takeshi Iwaya ចូលរួមជំនួសលោកវិញ ការសម្រេចចិត្តមិនចូលរួមផ្ទាល់តំណាង ឱ្យការខកខានឱកាសក្នុងការពង្រឹង ទំនាក់ទំនងជាមួយអឺរ៉ុប នៅពេលដែលការគិតជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ជប៉ុន កំពុងងាកមកកាន់តំបន់នេះ។
អវត្តមានរបស់លោក Ishiba កើតឡើងនៅគ្រាដ៏រសើបសម្រាប់ប្រទេសជប៉ុន ដោយសារវាប្រឈមនឹង ការបង្កើនការអះអាងរបស់ចិន ខណៈដែលគ្រប់គ្រងសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលមិនអាចទាយទុកជាមុនបាន ។ ខណៈពេលដែលរដ្ឋបាលអាមេរិកមុនៗ បានវិនិយោគទុនការទូត និងនយោបាយដ៏សំខាន់ ក្នុងការលើកកម្ពស់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការឆ្លងតំបន់រវាងណាតូ និងដៃគូឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិកចំនួនបួន (IP4) របស់ខ្លួន រដ្ឋបាលលោក ដូណាល់ ត្រាំ បច្ចុប្បន្នបានបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍តិចជាងមុនក្នុងការជំរុញកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងបែបនេះ ។
តាមពិតទៅ លោកប្រធានាធិបតី ដូណាល់ ត្រាំ បានប្រកាសថា លោកនឹងមិនចូលរួមកិច្ចប្រជុំរវាង អង្គការណាតូ និងដៃគូ IP4 ក្នុងអំឡុងពេលកិច្ចប្រជុំកំពូល នៅទីក្រុងឡាអេ ដែលជាទង្វើដែលទំនង ជាបានជំរុញឱ្យប្រទេសឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិកចំនួនបី ក្នុងចំណោមប្រទេសទាំងបួនលុបចោល ការចូលរួមរបស់មេដឹកនាំរបស់ពួកគេ។
ការសង្កត់ធ្ងន់របស់លោក ត្រាំ លើការចរចារតូចចង្អៀត និងប្រតិបត្តិការលើការចំណាយ លើវិស័យការពារជាតិក្នុងតំបន់រៀងៗខ្លួន របស់សម្ព័ន្ធមិត្តបានបំបែកសន្ទុះ សម្រាប់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការឆ្លងតំបន់ ដែលបានសាងសង់ក្នុងរយៈពេលបីឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ នៅក្នុងបរិបទនេះ ការសម្រេចចិត្តរបស់លោក Ishiba ក្នុងការរំលងកិច្ចប្រជុំនេះ ឆ្លុះបញ្ចាំងពីបំណងប្រាថ្នារបស់ទីក្រុងតូក្យូ ដើម្បីជៀសវាងការប្រឈមមុខជាមួយ Trump ជុំវិញបញ្ហាចម្រូងចម្រាស ដូចជាការចំណាយលើវិស័យការពារជាតិ និងពាណិជ្ជកម្មជាដើម។
ប្រធានបទទាំងនេះនៅតែមានភាព រសើបជាពិសេសដោយសារការវាយតម្លៃការអនុម័ត ដ៏ផុយស្រួយរបស់រដ្ឋាភិបាលជប៉ុន និងការបោះឆ្នោតសភាជាន់ខ្ពស់ នាពេលខាងមុខនៅក្នុងខែកក្កដា។ អវត្តមានរបស់លោក Ishiba អាចជាកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងមួយ ដើម្បីរក្សាភាពបត់បែនជាយុទ្ធសាស្ត្រ នៅក្នុងបរិយាកាស ដែលមិនអាចទាយទុកជាមុន បានកាន់តែខ្លាំង ប៉ុន្តែវាប្រថុយនឹងការបញ្ឈប់វឌ្ឍនភាព ដែលទីក្រុងតូក្យូកំពុងធ្វើក្នុងការជំរុញទំនាក់ទំនង ឧស្សាហកម្មការពារជាតិជាមួយដៃគូអង្គការណាតូអឺរ៉ុប នៅដំណាក់កាលដ៏សំខាន់មួយ។
នៅពេលដែលការប្រកួតប្រជែង ភូមិសាស្ត្រនយោបាយកាន់តែខ្លាំង ការច្នៃប្រឌិតបច្ចេកវិទ្យាការពារជាតិ និងមូលដ្ឋានឧស្សាហកម្មការពារ ដ៏រឹងមាំបានលេចចេញជាទ្រព្យសម្បត្តិយុទ្ធសាស្ត្រដែលមិនអាចខ្វះបាន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ នេះគឺជាតំបន់មួយដែលជប៉ុនមានទម្លាប់យឺតយ៉ាវ ដោយសារឧបសគ្គជាយូរមកលើឧស្សាហកម្មការពារជាតិរបស់ខ្លួន និងការពឹងផ្អែកខ្លាំងលើលទ្ធកម្មរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ជំនោរហាក់ដូចជាកំពុងផ្លាស់ប្តូរ ។
នៅក្នុងឯកសារយុទ្ធសាស្ត្រឆ្នាំ ២០២២ របស់ខ្លួន ទីក្រុងតូក្យូ បានកំណត់ការពង្រឹងការផលិត និង មូលដ្ឋានបច្ចេកវិទ្យាការពារជាតិ របស់ខ្លួនជាអាទិភាពជាតិ ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០២៣ ប្រទេសជប៉ុន បានបន្ធូរបន្ថយការគ្រប់គ្រង ការនាំចេញរបស់ខ្លួន ដោយអនុញ្ញាតឱ្យមានការនាំ ចេញដែលមានអាជ្ញាប័ណ្ណនៃឧបករណ៍ការពារដែលផលិតក្នុងស្រុក រួមទាំងប្រព័ន្ធដ៍សាហាវ ដើម្បីជំរុញការប្រកួតប្រជែងតាមរយៈសេដ្ឋកិច្ចនៃទំហំ និងការចូលទៅកាន់ទីផ្សារក្រៅប្រទេស។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ទីក្រុងតូក្យូ ស្វែងរកការធ្វើពិពិធកម្មលើ លទ្ធកម្មការពារជាតិ និងដៃគូអភិវឌ្ឍន៍របស់ខ្លួនលើស ពីសហរដ្ឋអាមេរិក ដោយងាកទៅរកដៃគូអឺរ៉ុបកាន់តែខ្លាំងឡើង ៕
