“យើងគួរប្រកាន់ខ្ជាប់ ការសន្ទនាតែមិនមែន ការតតាំងគ្នា ការរួមបញ្ចូលគ្នា តែមិនមែនការផ្តាច់ទំនាក់ទំនង និងភាពបរិយាប័ន្ន តែមិនមែនការច្រានចោល ប្រទេសដទៃទៀត ដើម្បីដឹកនាំកំណែទម្រង់ នៃប្រព័ន្ធអភិបាលកិច្ចសកល ដោយទស្សនៈនៃសមភាពនិងយុត្តិធម៌ ។” ការសម្តែង អាកប្បកិរិយាបែបនេះ របស់លោក Xi Jinping ប្រធានរដ្ឋចិន ក្នុងពេលថ្លែងសុន្ទរកថា តាមប្រព័ន្ធវីដេអូ ក្នុងមហាសន្និបាត អបអរសាទរខួបទី ៧០ នៃការបង្កើតគណៈកម្មាធិការ ជំរុញពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិចិន និងជាកិច្ចប្រជុំកំពូល ស្តីពីការជំរុញការវិនិយោគ និងពាណិជ្ជកម្មជាសកល បានទទួលការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ ពីសំណាក់សហគមន៍អន្តរជាតិ ។
សូមបញ្ជាក់ថា ដោយរងផលប៉ះពាល់ពីភាពវឹកវរខាងភូមិ សាស្ត្រនយោបាយនិង ការរីករាលដាលយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ នៅទូទាំងពិភពលោក នៃជំងឺកូវីដ ១៩ បានជាដំណើរការសេដ្ឋកិច្ចនិង សង្គមរបស់បណ្តាប្រទេសនានា បាននិងកំពុងរងកម្លាំង សម្ពាធក្នុងកម្រិតទីទៃគ្នា ។ នាពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះ អង្គការមូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិ បានចេញផ្សាយ 《របាយការណ៍ថ្មីបំផុត ស្តីពីការរំពឹងទុក ចំពោះសេដ្ឋកិច្ចសកល》 ដោយប៉ាន់ប្រមាណថា នឹងសម្រួលបញ្ចុះ ការប៉ាន់ ប្រមាណ ចំពោះកំណើនសេដ្ឋកិច្ចសកលឆ្នាំ ២០២២ មកនៅត្រឹម ៣,៦ ភាគរយ ដែលបានធ្លាក់ចុះ០,៨ ភាគរយ បើប្រៀបធៀបនឹងការប៉ាន់ ប្រមាណលើកមុន ។ ប្រឈមនឹងបញ្ហាជាច្រើន តើសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក អាចដើរចេញផុតពីវិបត្តិ ក្នុងពេលឆាប់ៗ យ៉ាងដូចម្តេច ? ចម្លើយគឺស្ថិតក្នុងគំនិត ស្តីពីការប្រកាន់ខ្ជាប់”ការរួមបញ្ចូលគ្នា តែមិនមែនការផ្តាច់ទំនាក់ទំនង” ដែលបាននិងកំពុងផ្តួចផ្តើម យ៉ាងពេញទំហឹងនិង អនុវត្តយ៉ាងប្រាកដប្រជាដោយប្រទេសចិន ។
គួររំលឹកថា ពាក្យពេញ និយមមួយដែលថា “ការធ្វើសកលភាវូបនីយកម្មសេដ្ឋកិច្ច” ធ្លាប់ប្រើយ៉ាងច្រើននៅទូទាំងពិភពលោក ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ននេះបែរ ជាបានជួបប្រទះ នឹងចរន្តបញ្ច្រាស ហើយសំឡេង របស់អ្នកនយោបាយ អាមេរិកនិងលោកខាងលិចមួយចំនួន ដែលឃោសនាបំប៉ោងយ៉ាង គឃ្លើនពីការផ្តាច់ទំនាក់ទំនង ជាមួយប្រទេសចិន បានលាន់ឮមិនដាច់ ។ បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលអាណត្តិ បច្ចុប្បន្នបានឡើង កាន់អំណាចមក វាមិនត្រឹមតែបានអនុវត្តគោល នយោបាយពន្ធគយខ្ពស់ ទៅលើផលិតផលចិន ដែលបានដាក់ចេញដោយរដ្ឋាភិបាល អាណតិ្តមុនប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងក៏បានបន្តបង្កើន ការគាបសង្កត់ទៅលើ សហគ្រាសចិនផងដែរ ។ នៅពេលថ្មីៗនេះ រដ្ឋាភិបាលអាមេរិកក៏បានប្រឌិត អ្វីដែលហៅថា “ក្របខណ្ឌ ស្តីពីសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌាប៉ាស៊ីហ្វិក” ដើម្បីអូសទាញ ប្រទេសដទៃទៀត ឱ្យបង្កើតជារង្វង់ឡោមព័ទ្ធ សម្រាប់ទប់ស្កាត់ការអភិវឌ្ឍ របស់ប្រទេសចិនដែលប៉ុនប៉ងផ្តាច់ ទំនាក់ទំនងជាមួយប្រទេសចិន ក្នុងន័យគាំពារអនុត្តរភាពខាងសេដ្ឋកិច្ច និងបច្ចេកវិទ្យារបស់អាមេរិក ។
យ៉ាងណាមិញ ការពិតជាក់ស្តែង បានបញ្ជាក់ម្តងទៀតថា អ្វីដែលហៅថា គំនិតស្តីពី”ការផ្តាច់ទំនាក់ទំនង ជាមួយប្រទេសចិន” គឺផ្ទុយគ្នានឹងតម្រូវការ ក្នុងទីផ្សារ ។ នៅឆ្នាំ ២០២១ ទំហំពាណិជ្ជកម្មសរុបរបស់ចិន ជាមួយអាមេរិកបានកើនឡើងជិត ៣០ ភាគរយបើប្រៀបធៀប នឹងរយៈពេលដូចគ្នានៃឆ្នាំ ២០២ បានឡើងដល់ ៧ សែន ៥ ម៉ឺន ៥ ពាន់ ៦ រយលានដុល្លារអាមេរិក ដែលបានបំបែកកំណត់ត្រាថ្មី ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ។ ព្រមពេលជាមួយគ្នានេះ ភាគីជាច្រើនក្នុងស្រុក អាមេរិកបានអំពាវនាវ ឱ្យលុបចោលការដំឡើងពន្ធគយ ទៅលើផលិតផលចិន ដើម្បីបន្ធូរបន្ថយអតិផរណា ។
ប្រការទាំងអស់នេះ បានបញ្ជាក់ថា កិច្ចសហប្រតិបត្តិការឈ្នះ-ឈ្នះ ទើបជានិន្នាការយុគសម័យ ដែលមិនអាចរារាំងបាន ហើយការជំរុញការស្តារ ពាណិជ្ជកម្មនិងការវិនិយោគឡើងវិញបានក្លាយជា “ក្បាលម៉ាស៊ីនដ៏សំខាន់” សម្រាប់ការងើបឡើងវិញ នៃសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ។
ក្នុងនាមជាតួអង្គសេដ្ឋកិច្ចធំទីពីរ លើពិភពលោកនិង ជាប្រទេសពាណិជ្ជកម្មធំបំផុត ទូទាំងពិភពលោក ប្រទេសចិន បានជំរុញ យ៉ាងសកម្មនូការ ធ្វើសកលភាវូបនីយកម្មសេដ្ឋកិច្ច ជាប់រហូតមក ។ អាចព្យាករណ៍បានថា មិនថា ទំហំទីផ្សារដ៏ធំធេង របស់ចិន និងបរិយាកាស ប្រកបអាជីវកម្ម ដែលត្រូវបានកែលម្អពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃឬ ក៏ការបើចំហប្រកប ដោយកម្រិតកាន់តែខ្ពស់ ដែលបាននាំមកដោយការរួមគ្នា កសាងខ្សែក្រវាត់ និងផ្លូវនិងការអនុវត្តកិច្ចព្រមព្រៀង ស្តីពីទំនាក់ទំនងភាពជា ដៃគូសេដ្ឋកិច្ច គ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងតំបន់ (ហៅកាត់ RCEP )ក៏ដោយ ក៏សុទ្ធតែនឹងបំពេញបន្ថែមនូវកម្លាំង ចលករកាន់តែខ្លាំងដល់ការងើបឡើងវិញ នៃសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ៕
