ប៉េកាំង៖ ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លងទៅ អ្នកសង្កេតការណ៍ពិភពលោកនៃទំនាក់ទំនង រវាងចិន-អាមេរិក បានជួបប្រទះការផ្លាស់ប្តូរអារម្មណ៍ពីស្ថានភាព សុទិដ្ឋិនិយមទៅជាកង្វល់មួយ នេះបើយោងតាមការចុះផ្សាយរបស់ ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានចិនស៊ិនហួ។
នៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២ ប្រមុខរដ្ឋនៃប្រទេសទាំងពីរ បានឈានដល់ការបំផុសគំនិតការយល់ដឹងរួម ស្តីពីទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីនៅកោះបាលី ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការបង្រ្កាបជាបន្តបន្ទាប់របស់សហរដ្ឋអាមេរិក លើបច្ចេកវិទ្យារបស់ចិន ការមិនយកចិត្តទុកដាក់ ចំពោះខ្សែបន្ទាត់ក្រហមរបស់ចិន ចំពោះសំណួរតៃវ៉ាន់ និងការបំផ្លើសនៃឧប្បត្តិហេតុបាឡុងខ្យល់ក្ដី បានបណ្តាលឱ្យមានការស្រងាកចិត្ត ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក នៅក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសទាំងពីរ។
ភាពប្រែប្រួលដូច roller-coaster នៅក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេស ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចធំជាងគេទាំងពីរ បានធ្វើឱ្យពិភពលោកមានភាពស្រពិចស្រពិល ចំពេលភាពចលាចលពិភពលោកបច្ចុប្ប ដែលកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺនក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងចិននិងអាមេរិក នឹងបង្កអន្តរាយដល់ប្រជាជាតិទាំងអស់។
នៅពេលដែលប្រធានាធិបតីចិនលោក ស៊ី ជីនពីង រៀបចំធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ប៉ាស៊ីហ្វិក សម្រាប់កិច្ចប្រជុំកំពូលជាមួយ ប្រធានាធិបតីអាមេរិកលោក បៃដិន នៅ San Francisco ពិភពលោកត្រូវបានបង្ហាញជាមួយនឹងឱកាសថ្មី សម្រាប់ចិន-អាមេរិក។
ប្រទេសភាគច្រើនសង្ឃឹមថា កិច្ចប្រជុំកំពូលនេះនឹងធ្វើឱ្យប្រសើរឡើង នូវទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ពិភពលោក និងបង្កើតគន្លងការអភិវឌ្ឍន៍ ប្រកបដោយសុខភាពល្អ ស្ថិរភាព និងនិរន្តរភាព។ គោលដៅនេះជាកម្លាំងជំរុញមួយនៅពីក្រោយការធ្វើដំណើរ របស់មេដឹកនាំចិនទៅកាន់ទីក្រុង San Francisco។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដូចជាកប៉ាល់ដ៏ធំចំនួនពីរ ដែលធ្វើដំណើរស្របគ្នាក្នុងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក ដើម្បីឱ្យប្រទេសចិន និងសហរដ្ឋអាមេរិកជៀសវាងការប៉ះទង្គិច ការទំនាក់ទំនង និងការសហការគឺជាការចាំបាច់។
នៅពេលដែលមេដឹកនាំចិន ចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក ចាំបាច់ត្រូវរំលឹកភាគីអាមេរិក ឱ្យរៀនពីកំហុសអតីតកាល ដែលបានធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងទ្វេភាគី មានការបែកបាក់។ នេះជាឱកាសដ៏សំខាន់ក្នុងការជួសជុលចំណងមិត្តភាព និងមិនត្រូវបែកខ្ញែកឡើយ។
ទីមួយ និងសំខាន់បំផុត សហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវតែស្មោះត្រង់។ ចិនបានខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីពង្រឹងទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសទាំងពីរ។ ឥឡូវនេះ វាជាទំនួលខុសត្រូវរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងការតបស្នង។ នេះរួមបញ្ចូលទាំងការបញ្ចេញនូវអារម្មណ៍ឧត្តមភាព លក្ខខណ្ឌដែលមានប្រយោជន៍ដែលបានយល់ឃើញ និងការអនុវត្តយ៉ាងពិតប្រាកដនូវកិច្ចព្រមព្រៀង ដែលមេដឹកនាំនៃប្រទេសទាំងពីរបានសម្រេច។
វាក៏មានតួនាទីសម្រាប់សហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងការដោះស្រាយកត្តា ដែលអាចបំផ្លាញទំនាក់ទំនងទ្វេភាគី បង្ហាញពីការយកចិត្តទុកដាក់ពិតប្រាកដ ក្នុងការចូលរួមក្នុងកិច្ចសន្ទនាប្រកបដោយ ការស្ថាបនាជាមួយប្រទេសចិន និងដាក់មូលដ្ឋានគ្រឹះ សម្រាប់កិច្ចប្រជុំកំពូលប្រកបដោយជោគជ័យ ដោយការបណ្តុះបរិយាកាសវិជ្ជមាន និងបង្កើតបរិយាកាសគាំទ្រ។
ទីពីរ ភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ត្រូវអនុវត្តការវាយតម្លៃប្រកបដោយហេតុផល និងច្បាស់លាស់បន្ថែមទៀតអំពីទំនាក់ទំនងចិន-អាមេរិក។ ម៉្យាងវិញទៀត ការអភិវឌ្ឍន៍របស់ចិន គឺជៀសមិនរួចទេ ហើយការប៉ុនប៉ងណាមួយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងការរារាំង ឬដាក់ឱ្យនៅដាច់ដោយឡែកពីប្រទេសចិន ដើម្បីរារាំងការរីកចម្រើនរបស់ខ្លួន គឺជាការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា ៕
ប្រែសម្រួល ឈូក បូរ៉ា
