ប៉េកាំង ៖ រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិក លោក Antony Blinken បានបញ្ចប់ដំណើរទស្សនកិច្ច នៅប្រទេសចិន រយៈពេលពីរថ្ងៃកាលពីថ្ងៃចន្ទ ប៉ុន្តែវានឹងចំណាយពេលច្រើន ជាងដំណើរទស្សនកិច្ចមួយ ដើម្បីទទួលបានទំនាក់ទំនង ចិន-អាមេរិក ត្រលប់មកផ្លូវត្រូវវិញ ។
នេះគឺជាពាក្យរំលឹកឡើងវិញ ៣ចំណុចដែលទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន គួរចងចាំ ក្នុងហេតុផល ទំនួលខុសត្រូវ និងលទ្ធផល។ ជាដំបូង ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន គួរតែត្រលប់ទៅរកហេតុផល នៅក្នុងរបៀប ដែលខ្លួនមានទស្សនៈ ចំពោះការអភិវឌ្ឍន៍ របស់ប្រទេសចិន។
មូលហេតុ នៃការធ្លាក់ចុះ នៃទំនាក់ទំនងចិន-អាមេរិក គឺជាការយល់ខុស របស់ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ចំពោះប្រទេសចិន ដែលបាននាំឱ្យមានគោល នយោបាយខុសឆ្គងលើចិន។
មិនថាទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន សុខចិត្តទទួលយកវា ឬអត់នោះទេ ការអភិវឌ្ឍន៍ និងការស្តារឡើងវិញ របស់ប្រទេសចិន គឺជានិន្នាការជៀសមិនរួច។ ជនជាតិចិន ដូចជាជនជាតិអាមេរិក មានសិទ្ធិបន្តជីវិតប្រសើរជាងមុន ហើយផលប្រយោជន៍រួម របស់ប្រទេសទាំងពីរ គួរតែមានតម្លៃ ហើយភាពជោគជ័យរៀងៗខ្លួន គឺជាឱកាសជំនួស ឱ្យការគំរាមកំហែងគ្នា ទៅវិញទៅមក ។
ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោ នគួរតែជៀសវាងការ មើលទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួន ជាមួយប្រទេសចិន តាមរយៈកញ្ចក់ នៃការប្រកួតប្រជែង ដែលមិនតំណាងឱ្យនិន្នាការ នៃសម័យនោះ នៅតែអាចដោះស្រាយបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួន របស់អាមេរិក ឬបញ្ហាប្រឈម ដែលពិភពលោក កំពុងប្រឈមមុខ ។
ដូចដែលប្រធានាធិបតីចិន លោក ស៊ី ជីនពីង បានឲ្យដឹងនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរបស់លោកជាមួយលោក Blinken ថា ប្រទេសចិន គោរពផលប្រយោជន៍ របស់សហរដ្ឋអាមេរិក និងមិនស្វែងរកការប្រជែង ឬផ្លាស់ប្តូរសហរដ្ឋអាមេរិកនោះទេ ហើយក្នុងន័យដូចគ្នា សហរដ្ឋអាមេរិក ត្រូវតែគោរពប្រទេសចិន ហើយមិនត្រូវ ប៉ះពាល់ដល់សិទ្ធិ និងផលប្រយោជន៍ស្របច្បាប់ របស់ប្រទេសចិននោះទេ ។ ភាគីម្ខាងទៀត មិនគួរព្យាយាមកែទម្រង់ ភាគីម្ខាងទៀត តាមឆន្ទៈរបស់ខ្លួននោះទេ នៅតែមិនបង្អត់ភាគីម្ខាងទៀត នៃសិទ្ធិស្របច្បាប់ ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍របស់ខ្លួន ។
ទីពីរ ទំនួលខុសត្រូវ ក្នុងនាមជាប្រទេស ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចធំ ជាងគេទាំងពីរ របស់ពិភពលោក សហរដ្ឋអាមេរិក និងចិនគួរតែដោះស្រាយ ទំនាក់ទំនងប្រកបដោយ ទំនួលខុសត្រូវ ដែលបម្រើ ផលប្រយោជន៍ ជាមូលដ្ឋានរបស់ប្រជាជនទាំងពីរ និងបំពេញតាមការរំពឹង ទុករួមគ្នារបស់សហគមន៍ អន្តរជាតិ។
ពិភពលោកត្រូវ ការស្ថិរភាព និងសំឡេងទំនាក់ទំនងចិន-អាមេរិក។ ។ ថាតើប្រទេសទាំងពីរអាចស្វែងរកវិធីត្រឹមត្រូវ ក្នុងការចុះសម្រុង ជាមួយខ្លាឃ្មុំ នៅលើអនាគត និងជោគវាសនារបស់មនុស្សជាតិ ដែរឬទេ ។ អាកប្បកិរិយាអនុត្តរភាព របស់ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ក្នុងការទប់ស្កាត់ប្រទេសចិន បានធ្វើឱ្យមានការព្រួយបារម្ភ កាន់តែខ្លាំងឡើងនៅជុំវិញពិភពលោក ។
ពិភពលោកមិនចង់ឃើញជម្លោះ ឬការប្រឈមមុខដាក់គ្នារវាងចិន និងសហរដ្ឋអាមេរិក ឬជ្រើសរើសភាគីរវាងពួកគេ ។ រំពឹងថា ប្រទេសទាំងពីរ នឹងរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយសន្តិភាព និងមានទំនាក់ទំនងមិត្តភាព និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ។
ប្រទេសទាំងពីរ គួរតែធ្វើសកម្មភាពប្រកបដោយស្មារតីទទួលខុសត្រូវចំពោះប្រវត្តិសាស្ត្រ សម្រាប់ប្រជាជន និងពិភពលោក ហើយដោះស្រាយ ទំនាក់ទំនងទ្វេភាគី ឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។
ជាចុងក្រោយ លទ្ធផល គឺសំខាន់បំផុត ។ វាចាំបាច់ដែលការសន្យា និងពាក្យ របស់វ៉ាស៊ីនតោន ផ្តល់ផលផ្លែ។ ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ត្រូវទទួលយកការយល់ដឹង អំពីការពិត ដែលថាការនិយាយ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ នៃការនិយាយ នឹងធ្វើតិចតួច ដើម្បីដកចេញ នូវឧបសគ្គនៅក្នុងផ្លូវ នៃទំនាក់ទំនងល្អមួយ ។ គួរដឹងដែរថា ទីក្រុងប៉េកាំង នឹងមិនទិញកិច្ចព្រមព្រៀងទ្វេរដងរបស់ខ្លួន ក្នុងការស្វែង រកកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងការប្រាស្រ័យទាក់ទង ខណៈដែលមានប្រទេសចិន ក្នុងនាម “ការប្រកួតប្រជែង” ។
បច្ចុប្បន្ននេះ ភារកិច្ចសំខាន់ គឺត្រូវអនុវត្តតាមគោលការណ៍ នៃការគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក ការរួមរស់ដោយសន្តិភាព និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ឈ្នះ-ឈ្នះ និងបកប្រែសេចក្តីថ្លែងការណ៍ វិជ្ជមានទៅជាសកម្មភាព ។
ជាពិសេស ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន គួរតែឈប់លេងនូវអ្វីដែលហៅថា “ការគំរាមកំហែងរបស់ចិន” ដកទណ្ឌកម្ម ឯកតោភាគីខុសច្បាប់ ប្រឆាំងនឹងប្រទេសចិន បញ្ឈប់ការគាបសង្កត់ ការជឿនលឿនខាងវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យារបស់ចិន ហើយកុំគ្រាន់តែជ្រៀតជ្រែក ចូលកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់ចិន។
នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ថ្មីៗនេះ ជាមួយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ អតីតរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស អាមេរិក Henry Kissinger បានសម្តែងការព្រួយបារម្ភ ចំពោះទំនាក់ទំនងចិន-អាមេរិកបច្ចុប្បន្ន លោកបានព្រមានថា គោលនយោបាយការបរទេស របស់សហរដ្ឋអាមេរិក ត្រូវតែមានតុល្យភាពរវាងផលប្រយោជន៍អាមេរិក និងបរទេស បើមិនដូច្នេះទេ ប្រជាជាតិនឹងក្លាយទៅជាឯកោ ៕
