ព្រុចសែល៖ រយៈពេលជាង ២ទស្សវត្សរ៍បន្ទាប់ពីបណ្តាប្រទេសនៅតំបន់បាល់កង់ខាងលិច បានចាប់ផ្តើមដំណើរនៃការចូលជាសមាជិកសហភាពអឺរ៉ុប ការរីកចម្រើនរបស់ពួកគេនៅតែមានភាពយឺតយ៉ាវ។
លោក Slobodan អាយុ ៥២ឆ្នាំជាអ្នករស់នៅទីក្រុង Belgrade របស់ប្រទេសស៊ែប៊ី បានឲ្យដឹងថា “យើងទាំងអស់គ្នាដូចចា ស៊ែប៊ី បូស្នៀ និងហឺហ្សេហ្គោវីណា, ម៉ុងតេណេហ្គ្រោ, ម៉ាសេដូនីខាងជើង និងអាល់បានី នៅតែជាប្រហោងមួយនៅកណ្តាលសហភាពអឺរ៉ុប ពីព្រោះនៅពេលដែលអ្នកចាកចេញពីប្រទេសស៊ែប៊ី តើអ្នកឃើញទេថា មិនមានព្រំដែនទៀតទេនៅក្នុងសហភាពអឺរ៉ុបហើយថាយើងជាអ្នកដែលត្រូវបានហ៊ុំព័ទ្ធដោយជញ្ជាំង”។
លោកបានលើកឡើងថា “ខ្ញុំចង់ឱ្យប្រទេសរបស់ខ្ញុំចូលរួមជាមួយសហភាពអឺរ៉ុប ប៉ុន្តែខ្ញុំមានការសង្ស័យថា វានឹងកើតឡើងក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ” ដោយបានសោកស្ដាយ ចំពោះកង្វះឆន្ទៈនយោបាយរបស់ប្លុកនេះក្នុងការពង្រីក និងពេលវេលារង់ចាំដ៏យូរ។
ភាពជាប់គាំងនៃការពង្រីក ដោយចាប់ផ្តើមជាមួយសមាជិកស្ថាបនិកចំនួន៦ នៅឆ្នាំ១៩៥១ សហភាពអឺរ៉ុប បានធ្វើជាសាក្សីជាច្រើនជុំនៃការពង្រីកដោយបង្កើនសមាជិកភាពរបស់ខ្លួនជិតប្រាំដងដើម្បីក្លាយជាក្លឹបដែលមានសមាជិក ២៧ នាពេលបច្ចុប្បន្ន។
វាបានប្រកាសជាផ្លូវការថារដ្ឋបាល់កង់ខាងលិចមានបេក្ខជនសក្តានុពល សម្រាប់សមាជិកភាពក្នុងខែមិថុនាឆ្នាំ២០០៣ បន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំកំពូល EU-Western Balkans នៅទីក្រុង Thessaloniki ប្រទេសក្រិក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្មានប្រទេសណាមួយបានចូលរួមជាមួយប្លុកនេះចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១៣ នៅពេលដែលក្រូអាតបានចូលរួម។
ការពង្រីកសហភាពអឺរ៉ុប គឺជាដំណើរការដែលរដ្ឋនានាចូលរួមក្នុងប្លុកនេះ បន្ទាប់ពីពួកគេបានបំពេញលក្ខខណ្ឌនយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ច។ បច្ចុប្បន្ននេះ ប្រទេសចំនួន៩ រួមទាំងប្រទេសបស្ចិមប្រទេសចំនួន ៥ ដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ មានឋានៈជាបេក្ខជន ដែលជាជំហានសំខាន់ដំបូងឆ្ពោះទៅរកការចូលជាសមាជិកសហភាពអឺរ៉ុប។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ និមួយៗអនុវត្តតាមដំណើរការផ្សេងគ្នានៃការទាក់ទងគ្នាជាមួយសហភាពអឺរ៉ុប។
ករណីធម្មតាមួយនៅទីនេះគឺ North Macedonia ដែលជាបេក្ខភាពសហភាពអឺរ៉ុប អស់រយៈពេលជាង ១៧ឆ្នាំ មុនពេលការចរចាចូលជាសមាជិករបស់ខ្លួនត្រូវបានចាប់ផ្តើមកាលពីឆ្នាំមុន។
កាលពីមុន ប្រទេសនេះមិនអាចចូលទៅក្នុងការចរចាបានទេ ដោយសារតែមានការរារាំងពីបណ្តាប្រទេសជាសមាជិកសហភាពអឺរ៉ុប ជុំវិញការខ្វែងគំនិតគ្នាជាច្រើន។ យោងតាមគោលនយោបាយពង្រីករបស់សហភាពអឺរ៉ុប ការបើកកិច្ចពិភាក្សាការចូលជាសមាជិកផ្លូវការទាមទារឱ្យមានកិច្ចព្រមព្រៀងជាឯកច្ឆ័ន្ទរបស់រដ្ឋសមាជិកទាំងអស់ ដែលតម្រូវការទាំងអស់ត្រូវបានបំពេញ៕ ប្រែសម្រួល ឈូក បូរ៉ា
