គៀវ៖ នៅថ្ងៃទី២៩ ខែឧសភា ដែលជាថ្ងៃកំណើត របស់រឿងព្រេងនិទាន Taiho Koki – Ivan Boryshko ដោយកងទ័ពរុស្ស៊ី បានវាយប្រហារម្តងទៀត លើតំបន់ Kharkiv ដែលជាតំបន់ទ្រនាប់ក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន ដែលឪពុករបស់កីឡាករចំបាប់ ដ៏ល្បីល្បាញបានកើតនៅទីនោះ។
ជនជាតិរុស្សី កំពុងព្យាយាមចាប់យកវា ដូចដែលពួកគេបានដណ្តើមយកតំបន់ Shisuka ដែលជាស្រុកកំណើតរបស់លោក Yokozuna ក្នុងឆ្នាំ១៩៤៥។ រឿងរ៉ាវនៃគ្រួសារនេះពោរពេញដោយសោកនាដកម្ម និងភាពធន់ ដែលនាំទៅដល់ជ័យជំនះ គឺគ្រាន់តែជាខ្សែស្រលាយមួយ ដែលមើលមិនឃើញនៅឡើយ ហើយវាភ្ជាប់ទៅនឹងប្រជាជនអ៊ុយក្រែន និងជប៉ុន ទោះបីជាមានចម្ងាយ ៨ ពាន់គីឡូម៉ែត្រ ដែលបំបែកពួកគេក៏ដោយ។
រុស្សីគឺជាប្រទេសធំជាងគេលើពិភពលោក ដែលមានតំបន់ជាច្រើន ដែលមិនមានអារ្យធម៌ ប៉ុន្តែ ជំនួសឱ្យការអភិវឌ្ឍន៍ទឹកដីដ៏ធំនេះ ទីក្រុងមូស្គូ ដូចជាសតវត្សមុន ស្វែងរកការពង្រីកខាងក្រៅ។ គោលនយោបាយនេះគំរាមកំហែងមិនត្រឹមតែអ្នកជិតខាងរបស់រុស្ស៊ីប៉ុណ្ណោះទេ។ សកម្មភាពរបស់វិមានក្រឹមឡាំង បានទម្លាក់ពិភពលោកទាំងមូលទៅជាព្យុះទីហ្វុងនៃបញ្ហាប្រឈមភូមិសាស្ត្រនយោបាយ ភូមិសាស្ត្រ និងសេដ្ឋកិច្ច។
ចំណុចកណ្តាលនៃព្យុះនេះ គឺជាសង្រ្គាមឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីប្រឆាំងនឹងអ៊ុយក្រែន ដែលនាំមកនូវបញ្ហាប្រឈមដល់សហគមន៍អន្តរជាតិ និងជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់សេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក និងការដឹកជញ្ជូន សន្តិសុខស្បៀងអាហារ និងថាមពល និងចុងក្រោយគឺបរិស្ថាន។
ការផ្ទុះនៃសង្គ្រាមនេះ បានបន្លឺឡើងនៅអឺរ៉ុប ប៉ុន្តែផលវិបាករបស់វាលាតសន្ធឹង ហួសពីតំបន់ទៅទៀត។ កាលពី ១០ឆ្នាំមុន សហគមន៍សកលលោក បានបរាជ័យក្នុងការឆ្លើយតប ឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ចំពោះការលុកលុយ របស់រុស្ស៊ីលើអ៊ុយក្រែន និងការបញ្ចូលឧបទ្វីបគ្រីមេដោយខុសច្បាប់។
អសមត្ថភាពនេះបានជំរុញទីក្រុងមូស្គូឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើល្មើសច្បាប់អន្តរជាតិយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរបន្ថែមទៀត ហេតុដូច្នេះ ការឈ្លានពានទ្រង់ទ្រាយធំនៅថ្ងៃទី២៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ បានក្លាយជាសក្ខីភាពមួយទៀត ចំពោះការបំបែកយន្តការ សម្រាប់ការទប់ស្កាត់ជម្លោះប្រដាប់អាវុធ និងបានចោទសួរយ៉ាងខ្លាំង អំពីលទ្ធភាពជោគជ័យ នៃសណ្តាប់ធ្នាប់សន្តិសុខពិភពលោក ដែលបានបង្កើតឡើង បន្ទាប់ពីការបញ្ចប់នៃសង្គ្រាមត្រជាក់។
សន្តិភាពមិនមែនជាអវត្ដមាននៃជម្លោះនោះទេ ប៉ុន្តែជាសមត្ថភាពជំនះជម្លោះតាមរយៈការសន្ទនានិងការសម្រុះសម្រួល ប៉ុន្តែរុស្ស៊ីបដិសេធការសន្ទនាក្នុងលក្ខខណ្ឌស្មើគ្នា។ ខ្លួនបដិសេធសិទ្ធិរបស់អ៊ុយក្រែនក្នុងការមានជារដ្ឋអធិបតេយ្យ និងប្រជាជាតិផ្សេងគ្នា។
ការប្រហារជីវិតទ្រង់ទ្រាយធំ ការនិរទេស ការចាប់ពង្រត់ និង ការបណ្ដុះបណ្ដាលកុមារជាបន្តបន្ទាប់ និងឧក្រិដ្ឋកម្មផ្សេងទៀត ដែលជាចំណុចសំខាន់ នៃអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ គឺជាភស្តុតាងដ៏រស់រវើកនៃរឿងនេះ ដូច្នេះហើយ សម្រាប់អ៊ុយក្រែន នេះគឺជាការតស៊ូអត្ថិភាព ដើម្បីអនាគតសេរី និងប្រជាធិបតេយ្យ។
ទោះយ៉ាងណា វាមិនត្រឹមតែជោគវាសនា របស់អ៊ុយក្រែននោះទេដែលមានហានិភ័យ។ នៅក្នុងគំរូនៃទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិរបស់រុស្ស៊ី កិច្ចព្រមព្រៀងនានា ត្រូវបានកំណត់ថា ត្រូវបានបំបែកនៅពេលណា ដែលទីក្រុងម៉ូស្គូ យល់ថាវាសមរម្យ។ ប្រជាជាតិទាំងពីរត្រូវប្រឈមមុខនឹងផលវិបាកនៃគោលនយោបាយបែបនេះ។
គោលជំហររបស់ទីក្រុងមូស្គូ ក្នុងការប្រគល់មកវិញ នូវទឹកដីភាគខាងជើងរបស់ជប៉ុន ដែលរឹបអូសដោយខុសច្បាប់ នោះគឺឧបទ្វីបគ្រីមៀ តំបន់ដុនបាស និងតំបន់ ដែលកាន់កាប់ផ្សេងទៀត នៃអ៊ុយក្រែន បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាគោលដៅពិតប្រាកដរបស់វាគឺការត្រួតត្រា មិនមែនការយោគយល់គ្នា ទៅវិញទៅមកនោះទេ។
ផ្ទុយទៅនឹងច្បាប់អន្តរជាតិ រុស្ស៊ីមិនមានចេតនា ឬបំណងធ្វើឱ្យជីវិតធម្មតានៅលើទឹកដីកាន់កាប់នោះទេ ដោយប្រែក្លាយពួកគេទៅជាមូលដ្ឋាន សម្រាប់ពង្រីកបន្ថែមទៀត និងបង្ខំឱ្យជំនួសប្រជាជនជាដើម។
ការឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីលើអ៊ុយក្រែនបង្កបញ្ហាប្រឈមផ្នែកសន្តិសុខលើទំហំភពផែនដី។ តាមរយៈមនោគមវិជ្ជា និងសកម្មភាពរបស់ខ្លួន របបលោក ពូទីន កំពុងត្រឡប់ពិភពលោកទៅកាន់សម័យចក្រពត្តិនិយម និងអាណានិគមនិយម ដោយធ្វើឱ្យខូចដល់គោលការណ៍ជាមូលដ្ឋាននៃច្បាប់អន្តរជាតិ។
ក្នុងរយៈពេលមួយទសវត្សរ៍កន្លងមកនេះ ប្រទេសរុស្ស៊ីបានរំលោភលើគោលការណ៍ ជាមូលដ្ឋានទាំងអស់ នៃធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ ក៏ដូចជារាល់ការផ្តល់ច្បាប់ចុងក្រោយរបស់ទីក្រុង Helsinki រួមទាំងការគោរព ចំពោះបូរណភាពទឹកដីនៃរដ្ឋ ការមិនជ្រៀតជ្រែកក្នុងកិច្ចការផ្ទៃក្នុងរបស់ពួកគេ និងដំណោះស្រាយដោយសន្តិវិធីនៃជម្លោះ ។
ទីក្រុងមូស្គូ ប្រឆាំងនឹងនីតិរដ្ឋ ជាមួយនឹងច្បាប់នៃការប្រើប្រាស់កងកម្លាំង ហើយប្រសិនបើវាមិនត្រូវបានបញ្ឈប់ទេ នេះនឹងនាំឱ្យមានការរិចរិល នៃស្ថាប័នអន្តរជាតិដោយជៀស មិនរួច និងជម្លោះថ្មីមិនចេះចប់។
របបឈ្លានពាននឹងព្យាយាមដើរ តាមគន្លងរបស់រុស្ស៊ី រដ្ឋសន្តិភាពនឹងស្វែងរកការការពារ ហើយបរិវេណឧស្សាហកម្មយោធា នឹងក្លាយទៅជាតំបន់អាទិភាព នៃការអភិវឌ្ឍន៍ទូទាំងពិភពលោក ដោយដាក់បន្ទុកធ្ងន់ទៅលើប្រទេស ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចទន់ខ្សោយ និងប្រជាជនដែលងាយរងគ្រោះបំផុត។
នេះកំពុងកើតឡើងរួចហើយដោយសារការ ខិតខំបន្តរបស់រុស្ស៊ីក្នុងការផលិតសព្វាវុធ ក្នុងការទទួលបានថាមពលនិងការផ្គត់ផ្គង់ស្បៀង។ ជាងនេះទៅទៀត ការបន្ថយកម្រិតជាប់លាប់នៃការប្រើប្រាស់អាវុធនុយក្លេអ៊ែរ និងការគំរាមកំហែងដោយចេតនា នៃហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនុយក្លេអ៊ែរ ជាពិសេសការកាន់កាប់ ការធ្វើយោធា និងការវាយប្រហារដោយមីស៊ីលលើរោងចក្រថាមពលនុយក្លេអ៊ែរអ៊ុយក្រែន បង្កការគំរាមកំហែងដល់មនុស្សជាតិទាំងអស់៕
ប្រែសម្រួល ឈូក បូរ៉ា
