បរទេស៖ សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសវៀតណាម ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងកើនឡើងប្រហែល ៧ ភាគរយនៅឆ្នាំនេះ ដោយសារការវិនិយោគលើការនាំចេញផលិតផល។ ម្ចាស់រោងចក្រមកពីតំបន់អភិវឌ្ឍន៍ជាច្រើន នៅអាស៊ី សន្សំប្រាក់លើកម្លាំងពលកម្មទាបរបស់វៀតណាម ប៉ុន្តែវាក៏ជាកម្លាំងពលកម្មទាប ផងដែរ។ បច្ចុប្បន្ននេះនៅពេលដែលក្រុមហ៊ុនជាច្រើនពង្រីកខ្លួន ពួកគេកំពុងពង្រីកការិយាល័យ រដ្ឋបាល និងបុគ្គលិកស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍។ នោះមានន័យថាការងារ សម្រាប់បច្ចេកវិទ្យា អ្នកទីផ្សារនិងជំនួយការដល់អ្នកគ្រប់គ្រងប្រទេស។ ប៉ុន្តែក្រុមហ៊ុនជាច្រើនកំពុងតែ ស្វែងរកកង្វះកម្លាំងពលកម្មផងដែរ ពីព្រោះសាលារៀននៅ ប្រទេសវៀតណាម មិនបានបង្រៀនអ្វីដែលពួកគេត្រូវការទេ។
យោងតាមវែបសាយ Forbes ចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែមករា ឆ្នាំ២០២០ បានឱ្យដឹងថា Vingroup របស់វៀតណាមមាន ដំណោះស្រាយ។ ក្រុមហ៊ុនធំ ៗ ដែលចូលរួមក្នុងវិស័យអចលនទ្រព្យ ទេសចរណ៍ និងយានយន្តអគ្គិសនី បានទទួលការយល់ព្រមកាលពីខែធ្នូ ដើម្បីដំណើរការសាកលវិទ្យាល័យផ្ទាល់ខ្លួនចាប់ពីឆមាសទី ២ នៃឆ្នាំនេះ។ Le Mai Lan ប្រធានមហាវិទ្យាល័យបាននិយាយនៅក្នុងកិច្ចសម្ភាសន៍មួយថា សាលាដែលមានមូលដ្ឋាននៅហាណូយដែលមានឈ្មោះថា VinUniversity មានទឹកប្រាក់ ១៥១ លានដុល្លារ មានបំណងស្វែងរកមហាវិទ្យាល័យដែលមានចំណាត់ថ្នាក់ខ្ពស់ នៅជុំវិញពិភពលោកដើម្បីអប់រំនិស្សិតថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ ដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើការនៅក្នុងចំនួន ការងារ IT ដែលកំពុងរីកចម្រើន។ Admission ក៏ត្រៀមសម្រាប់ការប្រកួតប្រជែងរួចហើយ។
លោក Le Mai Lan បាននិយាយថា “ Vingroup មានគោលបំណងអភិវឌ្ឍទៅជាក្រុមសេវាកម្មឧស្សាហកម្មបច្ចេកវិទ្យាឆ្លងដែននិងឈានមុខគេនៅក្នុងតំបន់ ដែលមានសមាមាត្របច្ចេកវិទ្យាសំខាន់” ។ យើងត្រូវការអ្នកដឹកនាំនិងអ្នកជំនាញឆ្នើមដើម្បីសំរេចគោលបំណងរបស់យើង។ អាស្រ័យហេតុនេះក្នុងរយៈពេលវែង VinUni ត្រូវការអភិវឌ្ឍកម្លាំងពលកម្មវរជនមួយរូបរួមជាមួយមនោគមវិជ្ជាគ្រប់គ្រង និងអភិវឌ្ឍន៍អាជីវកម្មរបស់ Vingroup។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១២ មក ប្រទេសវៀតណាមបានបញ្ចុះបញ្ចូលវិនិយោគិនបរទេសថា វាជាកន្លែងមួយសម្រាប់ធ្វើការនាំចេញពីគ្រឿងបន្លាស់រថយន្តរហូតដល់ស្បែកជើងកីឡា។ ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាប្រចាំខែទាបដល់ ១៣២ ដុល្លារ ហើយវាជាការទាក់ទាញសម្រាប់វិនិយោគិនទាំងនោះ។ ប៉ុន្តែប្រាក់ឈ្នួលនេះផ្តល់ប្រាក់ឈ្នួលដល់កម្មកររោងចក្រ ជាជាងអ្នកដែលអាចគ្រប់គ្រងការិយាល័យជួរមុខ ឬរចនាការនាំចេញដែលមានតម្លៃថ្លៃដូចជាគ្រឿងអេឡិចត្រូនិច ហើយប្រទេសវៀតណាមកំពុងតែឈានមុខគេដល់ខ្សែសង្វាក់តម្លៃ។ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិបាននិយាយថា ប្រទេសវៀតណាមប្រឈមនឹងភាពមិនស៊ីសង្វាក់គ្នារវាងការអប់រំ ជំនាញ និងបទពិសោធន៍ ដែលត្រូវការដើម្បីស្វែងរកនិងរក្សាការងារ និងខ្លឹមសារនៃគុណវុឌ្ឍិការអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាលជាផ្លូវការ។
ក្រុមអ្នកវិភាគនៅវៀតណាមបាននិយាយថា សាកលវិទ្យាល័យសាធារណៈមិនបានឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់ក្រុមហ៊ុនបរទេស សម្រាប់ការអប់រំផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា និងជំនាញរដ្ឋបាលទេ។ លោក Adam McCarty ប្រធានសេដ្ឋវិទូនៅក្រុមហ៊ុនមេគង្គសេដ្ឋកិច្ចនៅទីក្រុងហាណូយបានមានប្រសាសន៍ថា“ សាកលវិទ្យាល័យនានាមាននៅពីក្រោយប្រទេសថៃអស់ជាច្រើនទសវត្សហើយប្រាកដណាស់ថាជាសាកលវិទ្យាល័យល្អ ៗ នៅក្នុងប្រទេសចិនគឺនាំមុខប្រទេសវៀតណាម” ។ លោកបានបន្ថែមថា វៀតណាមជាប្រទេសមួយដែលមានការធ្វើកំណែទម្រង់យឺត ហើយសព្វថ្ងៃនេះកម្មករជំនាញវៀតណាមភាគច្រើនមកពីក្រុមគ្រួសារជាអ្នកមាន ដែលបានបញ្ជូនពួកគេទៅបរទេសដើម្បីសិក្សា។
លោក Murray Hiebert មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់នៅកម្មវិធីអាស៊ីអាគ្នេយ៍នៃមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាយុទ្ធសាស្ត្រនិងសិក្សាអន្តរជាតិនៅទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនឌីស៊ីបាននិយាយថា សាលារដ្ឋរបស់ប្រទេសវៀតណាមក៏ដូចជាសាលាដទៃទៀតនៅអាស៊ី ជួយជំរុញការសិក្សារៀនសូត្រឱ្យប្រឡងជាប់ ជាជាងការគិតពិចារណា ឬការដោះស្រាយបញ្ហា។ លោកបានកត់សម្គាល់ថា វិនិយោគិនចង់បានដំណោះស្រាយសម្រាប់ការងារកំពូល ៗ ។
ការិយាល័យស្ថិតិទូទៅរបស់ប្រទេសវៀតណាមបាននិយាយថា ចំនួនពលករដែលមិនមែនជាជំនាញមានដល់ ៧៧% នៃកម្លាំងពលកម្មសរុប ដែលមាននិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យមានតិចជាង ១០% ៕ ប្រែសម្រួលៈ ដើមអម្ពិល
