ញូវយ៉ក៖ ការសម្រេចចិត្តដ៏ចម្រូងចម្រាសរបស់រដ្ឋបាលលោក ចូ បៃដិន ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់ដល់អ៊ុយក្រែន ជាមួយនឹងគ្រាប់បែកចង្កោម គឺជាការបង្ហាញអំពីដែនកំណត់នៃលទ្ធិសេរីនិយម ដែលជាការណែនាំដល់គោលនយោបាយការបរទេសរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក នេះបើតាមការរាយការណ៍ពីគោលនយោបាយបរទេស។
ប្រភពបានឲ្យដឹងថា “វោហាសាស្ត្ររបស់រដ្ឋបាល លើកតម្កើងឧត្តមភាពនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យលើរបបស្វ័យភាព បង្ហាញពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្លួន ចំពោះបទបញ្ជាផ្អែកលើច្បាប និងរក្សាយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនថា វាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើសិទ្ធិមនុស្ស។ ប្រសិនបើនេះជាការពិតមែន វានឹងមិនបញ្ជូនអាវុធ ដែលបង្កហានិភ័យធ្ងន់ធ្ងរដល់ជនស៊ីវិល និងការប្រើប្រាស់នៅអ៊ុយក្រែនឡើយ ។
ប្រភពបានកត់សម្គាល់ថា “ប៉ុន្តែដូចដែលវាមានលើបញ្ហាសំខាន់ផ្សេងទៀត ការកាត់ទោសសេរីទាំងនោះនឹងត្រូវបានរំសាយភ្លាមៗនៅពេលដែលវាមានការរអាក់រអួល”។ “អាកប្បកិរិយានេះ មិនគួរធ្វើឱ្យយើងភ្ញាក់ផ្អើលទេ៖ នៅពេលដែលរដ្ឋមានបញ្ហា និងព្រួយបារម្ភថា ពួកគេអាចនឹងទទួលរងនូវការបរាជ័យ ពួកគេបោះបង់ចោលគោលការណ៍របស់ពួកគេមួយឡែក ហើយធ្វើអ្វីដែលពួកគេគិតថា វាត្រូវការដើម្បីឈ្នះ” ។
ដូច្នេះនៅពេលដែលពួកគេងាកទៅរកគោលនយោបាយការបរទេសសេរីនិយ មមានទំនោរបែងចែកពិភពលោកទៅជារដ្ឋល្អ (អ្នកដែលមានបទបញ្ជាស្របច្បាប់ដោយផ្អែកលើគោលការណ៍សេរីនិយម) និងរដ្ឋអាក្រក់ (គ្រាន់តែអំពីអ្វីៗផ្សេងទៀត) ហើយបន្ទោសភាគច្រើនប្រសិនបើមិនមែនបញ្ហាទាំងអស់របស់ពិភពលោកនៅលើចុងក្រោយនោះទេ។
លទ្ធិសេរីនិយមអនុញ្ញាតឱ្យជនជាតិអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តជិតស្និទ្ធបំផុតរបស់ពួកគេប្រាប់ខ្លួនឯងថា អ្វីដែលល្អ សម្រាប់ពួកគេក៏នឹងល្អ សម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូបផងដែរ ប៉ុន្តែវាមានគុណវិបត្តិយ៉ាងតិចពីរយ៉ាង៖ ការក្លែងបន្លំសកលនិយម និងភាពផុយស្រួយនៃការកាត់ទោសសេរី ដែលបានរារាំង អត្រាជោគជ័យ នៃគោលនយោបាយការបរទេសរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ពីការកែលម្អណាមួយ៕ ប្រែសម្រួល ឈូក បូរ៉ា
