អត្ថបទស្រាវជ្រាវ (scholar)
កំណាព្យ “គតិភ្លឺថ្លា វាសនាឧត្តម”
ឃើញគេមានទុក្ខក្តុកចិត្តអាសូ កុំកាយកកូរនាំស្នូររំខាន កុំខំឈ្នានិសត្រិះរិះសាមាន្យ ភ្លេចមើលមកប្រាណស្មានខ្លួនអស្ចារ្យ។ កុំធ្វើជាមនុស្សព្រួសតែសម្តី ទៅទាំងអប្រីយ៍ទាំងក្តីមុសា ក្នុងចិត្តប្រតិព័ទ្ធស្ទាត់រឿងឥតការ ជេរស្តីមហាអាចារ្យសុំខ្មាស់។ ងាកមើលមកផ្ទះឆ្នាំងបាយក្រហែត ឬកវិញស្តាំងស្តែតច្រែតៗតែផ្តាស់ ក្មេងមិនចំក្មេងចាស់មិនចំចាស់ ពិបាកខ្លាំងណាស់គឺខ្វះតម្លៃ។ កុំរវល់ប្រមាថនាំខាតវេលា កុំរវល់ឈ្លោះគ្នាក្លាយជាអប្រីយ៍ ពាក្យថាចំណេះត្រូវត្រិះពិចៃ គឺគួរគប្បីលកលៃសិក្សា។ ពាក្យចាស់បុរាណលោកបានផ្តែផ្តាំ គួរតែចងចាំបណ្តាំថ្លៃថ្លា “វៀចកុំបោះបង់ ត្រង់កុំចោលណា” មានន័យពិស្តារគ្រប់កាលវេលា។ កុំប្រមាថគេមាសមេនៅខ្សោយ...
